Opa wil gehoord worden

De moeder van mijn cliënt is net zwanger als haar schoonvader, de opa van mijn client, overlijdt aan een plotselinge hartstilstand na een moeizaam leven. Cliënt vertelt dat opa in WO II was ondergedoken om te ontkomen aan de arbeidsinzet. Opa werd verraden en alsnog naar een werkkamp gestuurd. Na de bevrijding is hij gebroken, lichamelijk en geestelijk. Over zijn ervaringen heeft hij nooit gesproken.
Hij sloot zich af van zijn vrouw en kinderen. De vader van mijn cliënt had geen band met hem en had daar veel last van. Cliënt mist trouwens ook de band met zijn vader en probeert van alles om zijn aandacht te krijgen. Helaas zonder succes.
De klacht waar cliënt mee komt is dat hij zijn hele leven al last heeft van extreme vermoeidheid en depressiviteit. Hij is vaak ziek en mist veel in zijn leven. Desondanks behaalt hij wel zijn VWO diploma. Maar daarna lukt er bijna niks meer. Wel beginnen, weer vreselijk moe zijn en dan stoppen. Hij voelt zich gebroken en hij begrijpt niet waar het vandaan komt. Hij voelt zich minderwaardig, niet gezien, een mislukkeling. Hij woont zelfs weer in bij zijn ouders en kan het leven niet meer aan.
Zijn wens> IK NEEM MIJN PLEK IN.
Hij kan er geen grip op krijgen waarom dat niet lukt. Ik heb een vermoeden. Opa speelt door mijn hoofd.
In de sessie vraag ik cliënt zich te verbinden met de energie van opa en dan blijkt dat opa bij zijn dood is aangehaakt bij cliënt toen moeder zwanger was. Hij realiseerde zich het gemis van verbinding met zijn vrouw en kinderen en wilde dat alsnog goed maken via zijn nog ongeboren kleinkind. In de sessie vertelt Opa dat zijn leven in WO II tot stilstand is gekomen. Daarna kon hij niet meer genieten en het lukte hem niet een actieve en betrokken vader en echtgenoot te zijn. Opa wilde de kans krijgen om het goed te maken en alsnog verbinding te krijgen met zijn zoon door energetisch aan te haken bij zijn kleinzoon. En nog belangrijker: hij wilde alsnog dat zijn levensverhaal gehoord wordt. Tijdens de sessie geef ik opa alle ruimte om zijn verhaal via zijn kleinzoon, mijn cliënt, te doen. Het doet hem goed dat wij naar hem luisteren. We laten hem ervaren dat zijn kleinzoon en ik alles horen en begrijpen. Opa is enorm opgelucht. Hij zegt: “er is een pak van mijn hart gevallen”.
Cliënt heeft een enorme glimlach op zijn gezicht.
Ik vraag opa of hij nog steeds bij zijn kleinzoon wil blijven, nu hij gehoord is. Ik wijs hem erop dat hij zijn kleinzoon belemmert in zijn ontwikkeling en dat zijn leven ook stil is komen te staan. Opa zegt dat hij zijn kleinzoon niet tot last wil zijn. Hij is zijn kleinzoon dankbaar dat hij via hem zijn verhaal mocht doen en wenst dat zijn kleinzoon van het leven gaat genieten. Opa neemt afscheid en gaat. Oma haalt hem op. Ze laat hem weten blij te zijn dat hij eindelijk met haar meegaat.
Cliënt voelt zich bevrijd en haalt opgelucht adem. Hij kan zijn plek innemen.

Het was een bijzondere sessie.

Anneke de Koning